Er komt weinig reactie. 

 

Ik krijg het vermoeden dat deze klas weinig tot geen Nederlands spreekt. Ondanks het a2-niveau wat verplicht is om entree-onderwijs te volgen blijkt toch dat dit te weinig is om les op 2f-niveau te volgen. Ik besluit om een klassikale u-vorm opstelling te maken en klassikaal les te geven, te beginnen bij de basis. Ik kom er al snel achter dat deze studenten helemaal niet gebaat zijn bij alleen maar Nederlandse les, zij hebben op ieder vlak begeleiding nodig.

 

Eritrea is letterlijk een wereld van verschil met Nederland. De eisen die het onderwijs aan deze vluchtelingen stelt zijn te hoog en teleurstelling ligt op de loer. Zo kreeg ik van een van mijn studenten  zijn mobiel in de handen gedrukt. Het was een call center medewerker van Oxxio. Mijn student had geen idee dat deze medewerker alleen maar wilde verkopen en dacht dat hij informatie kreeg over energie. Zo wordt er wat overgestapt  tussen Enexis en Oxxio en mijn studenten hebben geen idee. 

 

Een ander voorbeeld is van een student waarbij in zijn woning de stoppen na een onweersbui eruit waren gesprongen. Het licht in de gang deed het niet meer. Als hij naar de gemeente belt krijgt hij als antwoord dat hij naar de site moet gaan om te kijken hoe de meterkast werkt. Deze student heeft moeite met Nederlands! De gemeente stuurt dat iemand en brengt daarvoor 45 euro voorrijdkosten in rekening. Laat dit nu ook de kosten zijn voor het boek Nederlands.

 

De meeste studenten zoeken bijbaantjes naast school en stage om alles te kunnen bekostigen. Uitputting ligt op de loer, sommige  studenten werken tot  04.00 uur 's nachts en zitten dan half slapend in de schoolbanken. Alleen studiefinanciering is ook niet genoeg voor studenten die geld naar huis moeten sturen om de familie in het thuisland te onderhouden.

 

Ik vind het echt een wonder dat sommige studenten zo doorzetten op school. Ik heb een student uit Syrië die zo vast besloten is om naar de ict-academie te gaan, dat hij naast de drie dagen school nog Nederlands volgt in de avonduren, werkt heeft bij een Nederlandse supermarkt en alleen maar Nederlandse liedjes luistert (André Hazes zorgt voor inburgering!) om maar goed de taal te kunnen spreken. Deze jongen heeft zich in heel Nederland ingeschreven bij diverse roc’s. Het is maar de vraag of hij wordt aangenomen met zijn taalachterstand. 

 

Ik besluit dat ik de wereld van inburgering/scholing toch niet kan veranderen  maar dat ik er wel voor kan zorgen dat mijn klas een veilige haven wordt voor de studenten. Zo gebeuren er ook fijne dingen, zoals een huwelijk van een student, of een andere student die vader wordt, of een gezinshereniging . Waar ik zelf om moest lachen was het klassenuitje naar de Efteling waarbij twee introverte studenten uit Eritrea de grootste lol hadden in de achtbanen. De gezichten van die mannen en het plezier wat ze die dag hadden! 

 

Met de Nederlandse taal gaat het heel langzaam aan beter, mijn goede bedoelingen worden in ieder geval wel begrepen.