Het Quiet-fonds is bewust laagdrempelig gehouden; geen bureaucratie, een aanvraag van één A4’tje volstaat.
De ingestuurde ideeën waren divers, maar er slingerde een bloedrode draad doorheen: kinderen kunnen door geldgebrek van hun ouders vaak niet meedoen, isolement en stigmatisering dreigen. Ook waren er opvallend veel signalen dat veel van die kinderen slecht schoeisel dragen. Goede schoenen vormen een relatief hoge kostenpost en tweedehands zijn ze moeilijk te verkrijgen. Juist kinderen die opgroeien in armoede moeten stevig in de schoenen staan.